Poštujući tradiciju, vojvođansko obeležavanje mađarske revolucije i borbe za slobodu 1956, i ove godine je održano na Paliću u Velikom parku, gde su položeni venci na spomenik mađarske revolucije “Ptica slobode” koji je 2006. godine podignut ovde u znak sećanja na prihvatilište mađarskih izbeglica u Srbiji. Vence su položili i odali počast revolucionarima predstavnici političkih partija, predstavnici mađarske države, članovi kulturnog saveza i Društva “Nađ Imre” iz Subotice.

Proslava je nastavljena uveče u Subotici u “Jadranu” sa programom pod naslovom “Budimpešta, krvlju natopljen grad”. Prisutnima su se obratili državni parlamentarni sekretar Mađarske i zamenik ministra Nandor Čepregi (Csepreghy) i predsednik Saveza vojvođanskih Mađara Ištvan Pastor.

Postavljajući pitanje kakva je duša Mađara, Nandor Čepregi je istakao da crte ličnosti Mađara se najbolje vide u događajima koji su označeni datumima 20. avgusta, 15. marta i 23. oktobra. Revolucija koja je započeta 23. oktobra 1956. godine u Budimpešti bila je pobeda nade u eri beznađa. Ovaj datum, bez obzira na kasniji teror i odmazdu, postao je deo identiteta Mađara – rekao je državni sekretar Mađarske.

Prilikom proslave (mađarske revolucije i borbe za slobodu) 1956, treba da razumemo hrabrost, ljudsku duhovnu snagu i da zamislimo snagu osećanja slobode - poručio je Ištvan Pastor sa proslave, dodajući da one dve revolucionarne nedelje u Mađarskoj od 23. oktobra (koje su zaustavljene sovjetskim tenkovima 4. novembra) zauvek su proterale beznađe i samouništenje iz Mađarske.

Govoreći u današnjoj situaciji, predsednik Saveza vojvođanskih Mađara je istakao da u javnom životu u Mađarskoj pojedinci prave paralelu između izbeglica iz Mađarske 1956. godine i današnjih ilegalnih migranata po Evropi i uputio je kritiku prema onima koji neće da razumeju stvarnost nakon II. Svetskog rata u Istočnoj Evropi, gde su od ljudi oduzeli sve što su stvorili, držeći ih u ponižavavajućim uslovima, a inteligenciju su prisilno premestili iz gradova. Današnja Evropa ne želi da uzme u obzir zašto je došlo do revolucije 1956. godine, umesto toga kreiraju nove pojmove i zbog toga govore o “nedostatku demokratije” – konstatovao je Pastor, napomenuvši da su pojedine partije svoju politiku podele “izvezli” i u Vojvodinu, gde ekstremističke stranke nemaju svoje uporište.

“Pokret mađarske nade je prestao sa radom, umesto njega ostao je Mađarski pokret, koji ima kontakt i sa ekstremnim desničarskim i sa levičarskom partijama” – rekao je Pastor, dodajući da globalna evropska politika 21. veka našla je i ovde uporište sa ciljem da se oslabi i podeli Savez vojvođanskih Mađara, odnosno vera ove zajednice u nacionalno zajedništvo. U ovome nisu uspeli, imajući u vidu rezultate nedavnih ovdašnjih izbora i mišljenje vojvođanskih Mađara povodom naseljavanja migranata po obaveznoj kvoti, tako da su vojvođanski Mađari zauzeli nedvosmislen stav pored zadržavanja nacionalnog suvereniteta – rekao je Ištvan Pastor u svečanom obraćanju u Subotici.